Το κολλητήρια και τους φτωχούς ποιος τους λογαριάζει;

Πως σου πάει η καρδιά ν’ αδικήσεις μια παιδική ψυχή, πως χτυπάει η καρδιά σου όταν βλάπτεις ή στερείς οπό το απαραίτητο ένα κολλητήρι;

Ο Έλληνος Καραγκιόζης είναι κατεξοχήν προστάτης των κολλητηριών και κάτ. ‘επέκταση η καρδιά του μεγάλου δασκάλου Κοραγκιοζοπαικτών Σωτήρη Χαρίδημου πονάει και προστατεύει το κολλητήρια όλου του κόσμου. Τίποτε δεν είναι πιο αγνό οπό την ψυχή ενός κολλητηριού. Τούτη την ψυχή πρέπει να θρέψουμε με ομορφιά, καλοσύνη και κυρίως Αγάπη. Να τους εμφυσήσουμε το αίσθημα ειρήνης και δικαιοσύνης. Αυτά είναι το ουσιαστικά εφόδιο με το οποίο θα θωρακιστούν και θα πορευτούν στη ζωή τους. Μέσο σε αυτό το πλαίσιο θα βάλουν τις γνώσεις και τις εμπειρίες τους και θα ανδρωθούν γιο να γίνουν κι αυτοί χρήσιμοι γιο την κοινωνία. Θα μπορέσουν να ξεπεράσουν τις δυσκολίες χρησιμοποιώντας την ευφυία τους με χιούμορ, χωρίς πιο κουτοπονηριές. Με το κεφάλι ψηλά, όπως ο ήρωας Καραγκιόζης και με αξιοπρέπεια που ταιριάζει στους γενναίους.

Νοιώθει και είναι οργανικό κομμάτι του τίμιου, βασανισμένου ανθρώπου, του αγωνιστή μεροκαματιάρη και δεν περνάει μέρα που να μην χρησιμοποιεί την τέχνη του στην υπηρεσία του. Με φαντασία και συναίσθημα, κάθε μέρα ένα κολλητήρι παίρνει πνοή οπό το πινέλο του. Δεν διανοείται να πουλήσει σε κολλητήρι έργο του, τμήματα γιο συναρμολόγηση ηρώων του Θεάτρου σκιών, μαρκαδόρους, κ.α. Όλα (υλικά και καλλιτεχνήματα) αποτελούν προσωπικές του προσφορές. Αφιερώνει πεισματικά δωρεάν το έργο του στα κολλητήρια, ζωγραφίζοντας ασταμάτητο και προσπερνώντας την όποιο τυχόν μελλοντική αναγνώριση της προσφοράς του στη λαϊκή τέχνη του Θεάτρου Σκιών. Πασχίζει για τη διατήρηση και εξέλιξη της θρυλικής φιγούρας του Καραγκιόζη.

Διδάσκει για δεκαετίες την τέχνη στην οποία μυήθηκε από τον πατέρα του, τον ιδρυτή της δυναστείας Χρήστο Χαρίδημο και τον μεγαλύτερο από τους αδελφούς του Γιώργο, εξέχοντες καραγκιοζοπαίχτες.

Σε καιρό ειρήνης περνάμε δύσκολες καταστάσεις, οξύμωρο. Η νεολαίο που θα έπρεπε να είναι το πρώτο μέλημα των κυβερνώντων σύρεται από προπαγάνδες σε ανεργία, έτσι χωρίς ορίζοντες χωρίς όραμα.

Ο ακόμη ξυπόλητος Καραγκιόζης που ταυτιζόταν με τον Έλληνα καταφρονημένο φουκαρά, που αναγκαζόταν να είναι εφευρετικός για να επιβιώσει, εξελίσσεται με το χρόνιο. Μοχλός έμπνευσής του είναι πάντα ο κατατρεγμένος που στα χέρια του μεταμορφώνεται και παραμένει ήρωας σύγχρονος της εποχής του. Αφοσιωμένος στο μόχθο του λαού, σατιρίζει π.χ. μνημόνιο, ΔΝΤ, τρόικα και βρίσκεται πάντα στην επικαιρότητα, γιο να παραμείνει μια σύγχρονη φιγούρα που ψυχαγωγεί αλλά και διδάσκει.